Daha zor olan şeylerde vardı hayatta, yaşadıklarımın aksini düşündüğüm zamanlar gibi...
Hayatımın sonbaharları hep huzur verdi bana, yalnız değildim herşey benim gibiydi, bazen yapraklarını döken ağaclara benzettim kendimi, bazen göç eden kuşlarda gördüm bir yanımı, en güneşli sabahlarda bedenimi sarsan; tenimi, yüreğim gibi üşüten, üstümdekilere sımsıkı sarılmamı sağlayan rüzgar, tanıdığım bazı insanlara benzerdi... Beni her şeye rağmen yalnızlığa razı ederdi sonbaharlar, isyanlarımı dindiren mevsimim...
birihtimaldi
15 Eylül 2011 Perşembe
Gölgelerin gercekliği gibiydi sensizliğe karşı dirayetim, hep taklit ettim aslında inanmadan, sadece sisli sabahların başladığı uykusuz gecelerin bittiği yerlerde kendimi bulurdum; gerçekliğime kavuşur, zevkine varırdım acı çekmenin...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
yüreğine sağlık :D
YanıtlaSil