İsyanlarım var benim dillendirmediğim, içimden kurduğum uzun cümlelerim var özneleri belli belirsiz.
Hayatımın sonbaharları hep huzur verdi bana, yalnız değildim herşey benim gibiydi, bazen yapraklarını döken ağaclara benzettim kendimi, bazen göç eden kuşlarda gördüm bir yanımı, en güneşli sabahlarda bedenimi sarsan; tenimi, yüreğim gibi üşüten, üstümdekilere sımsıkı sarılmamı sağlayan rüzgar, tanıdığım bazı insanlara benzerdi... Beni her şeye rağmen yanlızlığa razı ederdi sonbaharlar, isyanlarımı dindiren mevsimim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder