Hayatımın sonbaharları hep huzur verdi bana, yalnız değildim herşey benim gibiydi, bazen yapraklarını döken ağaclara benzettim kendimi, bazen göç eden kuşlarda gördüm bir yanımı, en güneşli sabahlarda bedenimi sarsan; tenimi, yüreğim gibi üşüten, üstümdekilere sımsıkı sarılmamı sağlayan rüzgar, tanıdığım bazı insanlara benzerdi... Beni her şeye rağmen yalnızlığa razı ederdi sonbaharlar, isyanlarımı dindiren mevsimim...
birihtimaldi
![birihtimaldi](http://2.bp.blogspot.com/-CjO9vwGbBa0/VFafOVMIJMI/AAAAAAAAANw/3fVUJE2bJsc/s1600/1004537_10152266978668480_1212565081_n.jpg)
25 Eylül 2011 Pazar
Bir şairin mısraları kadar uyumlu ama, bir o kadarda başka satırlardaydık aslında. Evet biz iyiydik cok uyumluyduk, ikimizde uzun karanlık gecelere güneşi getiren zamanlarda birilerini düşünürdük, sende hayal kurardın, mutluluğun mis kokulu huzurlu yollarında, elinde hissettiğin sıcak bir başka elle yürüdüğünü düşünürdün. Sende pazar sabahları uyandığında yataktan kalkmadan önce sıkıca sarılıp, kendi varlığını onunla karıştırmak isterdin, rüyanda gördüğün o kişinin yanında olmamasına isyan ederdin küçük şımarık bir çoçuğun elde edemediğine ettiği isyan gibi. Seninde gün boyu duyduğun her minik serçe şarkısında derin bir offf çekip adını söylediğin birisi vardı. Olsun yinede uyumluyduk...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder