Hayatımın sonbaharları hep huzur verdi bana, yalnız değildim herşey benim gibiydi, bazen yapraklarını döken ağaclara benzettim kendimi, bazen göç eden kuşlarda gördüm bir yanımı, en güneşli sabahlarda bedenimi sarsan; tenimi, yüreğim gibi üşüten, üstümdekilere sımsıkı sarılmamı sağlayan rüzgar, tanıdığım bazı insanlara benzerdi... Beni her şeye rağmen yalnızlığa razı ederdi sonbaharlar, isyanlarımı dindiren mevsimim...
birihtimaldi
![birihtimaldi](http://2.bp.blogspot.com/-CjO9vwGbBa0/VFafOVMIJMI/AAAAAAAAANw/3fVUJE2bJsc/s1600/1004537_10152266978668480_1212565081_n.jpg)
15 Aralık 2012 Cumartesi
BAZEN HERŞEYİN DEĞİŞİR...
Bir gece soğuk bir şehirde bırakıp geldim anılarımı sevinçlerimi pişmanlıklarımı dostlarımı. Bırakırken tutunduğum her şeyi, bir yandan da daha karanlık gecelere, fırtınalı havalara, dar sokaklara merhaba dedim bedenimin üstünde taşıdığım çaresiz ifadeyle... Uzun geceler düşünmekten baş ağrıları hediye etti bana bu yeni şehir...
Anlamaya çalışıyorum bir yandan kurulan uzun ama boş cümleleri, inanmaya... Bir yandan da kendimi ikna etmeye çalışıyorum gördüğüm siyahın beyaz olduğuna...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder