BAZEN VEDA EDERSİN...

        Yol çizgileri bu defa daha saygısızdı, daha hızlıydı. Sanki beni; sevdiğim, alıştığım her şeyden ayırmanın keyfini sürüyordu hiç çekinmeden gözlerimin önünde.
        Sevmem ben otobüs yolculuğunu. Hayat verdiklerini geri alıyordu bu defa oturduğum o cam kenarı otobüs koltuğunda. Hiç bir zaman rahat edemediğim o koltuk bu defa çok daha rahatsızdı, ne tarafa dönsem anılarıma batıyordu bir yeri...
        Yolum uzun ama geceler daha da uzun bundan sonra. Uyku kaçıran anılarım var artık, belki de tekrar kavuşmak imkansız... Hayallerimin özneleri artık bana daha uzak. Bundan sonra aynı şehrin kaldırımlarını ve toplu taşıma araçlarını kullanmıyoruz. Artık bir istek mesafesinden çok daha uzağız birbirimize; başka şehirler başka iklimler başka sıradağlar var aramızda...
        Bundan sonra başka kaygılarım var benim, yeni alışkanlıklar lazım bana. Artık başka figüranları var benim filmimin. Tercih yapmaya devam ediyorum anlayacağın, beni mutlu ediceğini umarak

KÜÇÜK ZAMANLAR

        Bazen gec kalmışlıklar çöker yüreğine, yaşanmamışlıklar sıkar boğazını… Uzun zamanlara sığmayanlar bazen küçücük bir ana sıkışır. Onların güzelliği bir anda olmasında zaten; tıpkı yıldız kayması gibi, kadaraja bir anda giren o güzel fotoğraflar gibi, şaire ansızın gelen ilham gibi…
        Sonrasını düşünmeden o anın güzelliğine bırakmak istersin kendini bu defa da yetiştirememe telasına kapılırsın. O telaş ta ne hoş gelir insana, telaşlandıran bu kadar güzelken...
        İşte böyledir küçük zamanların büyük mutlulukları... Hem senindir hem hiç bir zaman senin olmamıştır, hem yanındadır hem hiç sana gelmemiştir, hem mutlusundur hem sadece mutlu olmayı istemişsindir... Böyledir küçük zamanlar, ellerinin arasından kayıp; zihnin ortasından gecip giderler sonrada seni hiç hatırlamazlar bile...

İNANIRSIN BAZEN...

        Değişmek istersin, ama biri çıkar tekrar fikrini değiştirir... yine inanmak istediğin şeyler onun yalanları olur, suçu yok ben istedim ondan yalanlarını. Onun bana vereceği tek şey yalanlarıyken sevgisini istemem yüzsüzlüktü...
        Yine hayallerim kalır geriye, yine pişmanlıklarım avutur beni ''ben demiştim'' derler karşımda dimdik. ben onu değil yalanlarını sevdim. İçimde hediyesi olan büyük boşluğu yalanlarıyla doldurdum tıka basa.