Yarın bayram ama benim bu defa uykum var, çocukluğumda bayram geceleri hayatımın en uzun geceleri olurdu, zamanın hemen geçmesi için uzandığım yatağımda ne kadar uyumak istesemde gözümü kapattığımda hayattan daha ışıklı resimler çıkardı karsıma.
Kaybetmişim sanki büyürken, çocukluğumla beraber o eski bayram heyecanımı. Annemin aldığı kazağıma sarılırdım yarın sabah onu giyecek olmanın heyecanıyla. Bayram o zamanlarda küçük şeylerle mutlu olmanın günüymüş aslında, kitaplardaki anlamı ne olursa olsun. Sabah uyandığımda yapacaklarımın telaşı, uzun zamandır görmediğim insanları görecek olmanın merakı ve sıcak bir gülümseme, bayram gecesi uykumu alır giderdi. İçimde oynadığım bu güzel oyunla masalsı düşüncelerim yine farkına bile varmadan uyuturdu sonrasında beni.
Sabah uyandığımda anlamlı bir gün olduğu belli olurdu gözümü acar açmaz. Mevsim ne olursa olsun dışarıda çok sıcak bir hava hissederdim. Burnumda hep o günü temsil eden kokularla uyanırdım, annem ve babam görmeden hemen üstümü giymeye çalışırdım odadan çıkmadan önce. Akşam ki telaşım sonunda muradına ermiş olurdu. Koşarak ellerini öperdim. Aldığım harçlık ve yanaklarımdan girip içimi ısıtan o öpücüklerle bir başka geçerdi bayram günüm.
Şimdilerde hayat telaşı, çocukluğumda uyumadan önce bastıran o bayram telaşının önüne geçiyor sanki. Hayatın koşuşturmalarıyla geçen yoğun bir günün yorgunluğu, ertesi günün ne olduğunu düşünmeden uyuyacak duruma getiriyor beni. O eski ışıklı resimlerin yerini şimdilerde bir meşguliyet alsa da hatırlamak istiyorum büyüklerimi. Artık uzun zamandır görmediğim insanları görecek olmanın merakı, yerini hayat telaşı içinde onları görebilmenin fırsatına bırakıyor.
Her şeye rağmen hayat meşguliyeti ve yorgunluğu içinde, yarın tatlı bir mola vermek istiyorum. İhmal ettiğim yakınlarıma küçük bir armağan olarak ‘iyi Bayramlar’ diyerek gönül almak ve değer verdiğimi hissettirmek istiyorum. İYİ BAYRAMLAR
